Do(n’t) mind the future
‘Ready or not, here I come, you can’t hide’ zongen de Fugees in de jaren 90. Google leert me dat die zin stiekem niet van hen is maar van The Delfonics, maar toch had ik vooral hun versie in mijn hoofd toen ik ‘Ready or not’ van Tom Palmaerts in mijn handen had. Een klein boekje, dat je als een ‘handleiding voor de 21ste eeuw’ zou kunnen omschrijven.
Het moet een jaar of acht geleden zijn dat ik Tom voor het eerst ontmoette. Ik was negentien en woonde samen met vrienden een lezing van hem bij. Wat het thema was weet ik niet meer, maar ik herinner me nog zeer goed hoe Tom die bracht. Het leek wel een theatervoorstelling, waarin hij op een bepaald moment net niet op de bank op de eerste rij sprong, als was hij Robin Williams in ‘Dead Poets Society’
In de Vlaamse pers wordt Tom meestal als ‘trendwatcher’ omschreven. Meer zelfs, hij is de eerste en vaak enige persoon waar mensen aan denken als ze dat woord horen. Ze denken aan glazen bollen, waarzeggers en vrouwen die theeblaadjes lezen om zo de toekomst te kunnen voorspellen. Lang heb ik er ook zo over gedacht, maar gaandeweg leerde ik dat Tom vooral iemand is die anderen kan inspireren.
Sinds die lezing heb ik geregeld contact met hem gehad. Zo was hij eens te gast in mijn nieuwsbrief — die ik terug zal oppikken wanneer de tijd daar rijp voor is. Na een lang gesprek een drietal jaar geleden heb ik zelfs een personage in mijn boek losjes op hem gebaseerd.
Nu heeft Tom zelf een boek. Uitgebracht in een klein formaat en zo’n 150 bladzijden lang, waardoor ik het in één uur had uitgelezen. Maar dat is eigenlijk de bedoeling niet, besefte ik nadien.
Het boek bestaat uit elf hoofdstukken die steeds volgens hetzelfde format zijn opgebouwd. Tom begint met een anekdote en legt vervolgens uit waarom de les die hij eruit opstak zo relevant is. Daarna geeft hij een aantal kanttekeningen en vertelt hij hoe je in actie kan schieten. Zo vertelt hij hoe je om moet gaan met verandering, en welke skills nodig zijn om je voor te bereiden op de werkvloer van de toekomst.
Qua onderwerp doet het boek wat denken aan ‘Artifical Stupidity’, dat Fredo De Smet vorig jaar publiceerde. Zijn boek bleef inhoudelijk wat dichter bij technologie en had ook iets meer sérieux. Toch gaf ook hij vooral persoonlijke tips, zonder dat er veel wetenschap achter zat. Dat had van mij — zeker in het geval van Tom z’n boek — wat meer gemogen, al zou het dan een volledig ander boek geworden zijn.
Dat boek zou dan ook voorbijschieten aan het doel — op een niet belerende manier zeggen dat het heus wel goed zal komen in die veranderende wereld die soms dreigend kan lijken. De tips zijn dan misschien niet de meest wereldschokkende, maar dat ligt misschien meer aan mij. Gaandeweg besefte ik namelijk dat ik waarschijnlijk niet de doelgroep van het boek ben, maar dat wel ooit was. Toen ik aan de universiteit studeerde en Tom voor het eerst ontmoette had ik maar al te graag een boek gelezen dat me vertelde hoe ik met mijn helden in contact kon komen, zodat ik van hen kon leren. Had ik veel gehad aan iemand die me zei dat de tijd voorbij is waarin je tot het eind van je leven voor één werkgever zou werken — en hoe je je daarop kan voorbereiden.
Daarom denk ik dat er absoluut een markt voor ‘Ready or not’ is. Geef het cadeau aan een achttienjarige die naar de universiteit trekt of aan iemand die zijn of haar draai even kwijt is. Laat het een kleine handleiding — of een schop onder de kont — zijn dat hun zin kan geven in de toekomst!
