De Spoilervrije Skywalker-review ⭐⭐⭐

Gisteren zag ik The Rise of Skywalker, de negende Star Wars-film die een einde brengt aan de Skywalker-saga die in 1977 begon. De afgelopen weken verslond ik samen met mijn vriendin de vorige films nog eens, zodat ik helemaal hyped was voor deze.

Zo’n uitgebreid verhaal, zelfs zonder de spin-offs goed voor 1225 minuten aan film, tot een afgerond einde brengen is niet makkelijk. The Rise of Skywalker balanceert dan ook op een slappe koord, waar hij doorgaans op blijft dansen, maar soms van dondert.

1. De film moet het net als Avengers: Endgame — die andere klepper die eerder dit jaar een Tijdperk moest afsluiten — hebben van een aantal sterke scènes Waarin Alles Goed Komt. Dominique Deckmyn van De Standaard vindt die groteske Marvel-vibe erover, ik heb dat minder storend ervaren.
2. Geen idee of het aan de audio in de nieuwe IMAX-zaal in de Kinepolis van Antwerpen lag, maar op bepaalde momenten werd ik bijna weggeblazen. De zee zag er nog nooit zo indrukwekkend uit — en vormt een perfect decor voor een van de beste gevechten die ik al in Star Wars zag.
3. Het tempo van de film ligt hoog. Zeer hoog. Misschien zelfs te hoog.
4. Star Wars was nog nooit zo eng. Holy moly, wat mist een mens de Ewoks bij momenten. Uiteraard draait het grootste deel van de film niet alleen over de strijd tussen mensen, maar ook de interne strijd van de hoofdpersonages. Rey en Kylo Ren die twijfelen tussen het goede en het kwade: classic Star Wars.
5. De film probeert veel losse eindjes aan elkaar te knopen. Doorgaans lukt dat wel, maar er zitten een aantal elementen in die er duidelijk zijn ingestoken omdat de makers het geheel anders niet konden afronden. Hier kan ik niet op ingaan zonder zaken te spoilen, maar ik vermoed dat er de komende weken een aantal hyperventilerende nerds zullen sneuvelen nadat ze niet op tijd hun puffer vonden.

The Rise of Skywalker voelt als een echt slot van het geheel. Er wordt in de film hier en daar wel op een spin-off rond bepaalde personages gehint, maar ik vermoed dat we de komende jaren even wat minder films op ons bord zullen krijgen. Op Disney+ zullen wel een aantal reeksen verschijnen — maar laat ons hopen dat die qua verhaallijn meer diepgang dan The Mandalorian krijgen. Wat The Rise of Skywalker betreft ben ik na een tweede visie misschien wat genuanceerder. Ik kan alleszins niet wachten om hem zaterdag nog eens te bekijken tijdens de marathon. Meer dan zeven uur aan film!