5G: we need to stop talking about smartphones

Belangrijker voor bedrijven dan voor Jan met de pet

Een zendmast die nog niet in de fik is gestoken

Toen ik tien jaar geleden een account op Twitter maakte, kon je tweets via sms versturen. Mobiel internet was zo traag — ik herinner me dat het minutenlang duurde voor ik via WAP verbinding kon maken — dat zelfs een eenvoudig bericht van 140 tekens ‘zwaar’ was.

In het decennium dat daarop volgde, groeide niet alleen de grootte van mijn smartphone, maar ook de snelheid waarmee het toestel met het internet kon verbinden. 3G volgde 2G op, daarna kwam 4G. Net nu het lijkt alsof we aan duizelingwekkende snelheden — of zo lijkt het héél af en toe — films kunnen bekijken op onze smartphone, komt 5G op de deur kloppen. Proximus rolde namelijk op een aantal Belgische plekken 5G uit — al gaat het voorlopig eerder over een soort 4G on steroids.

Kunnen we voortaan nog sneller Netflix streamen op onze smartphone? Misschien. Zijn gewone consumenten daar vragende partij naar? Misschien. Zal 5G doorbreken dankzij die gewone consument? Spoiler alert: niet meteen.

Dat was toch de conclusie die ik trok nadat ik ‘5G: De ruggengraat van onze toekomst’ van Tom Cassauwers las, een boek dat een prima introductie op het onderwerp biedt. Aan de hand van interviews met experts, waaronder mijn collega Kenny Deriemaeker, legt hij de…