13–11–2015
--
Dit is mijn verhaal over de aanslagen in Parijs, op 13 november 2020 exact vijf jaar geleden. Op 24 uur tijd ervoer ik hoe dicht angst, vreugde en verdriet soms bij elkaar kunnen liggen.
Augustus 2012 — Tampere
Van zodra ik de inkomhal binnenwandelde, voelde ik hoe mijn aandacht naar één persoon getrokken werd. Een meisje dat bovenaan de trap naast mijn meter en haar beste vriendin stond. Iedere buitenlandse student werd een Finse meter of peter toegewezen, die hem of haar een rondleiding op de campus zou geven. Mijn meter had besloten om die rondleiding te geven samen met haar beste vriendin, die ook een buitenlandse student onder haar hoede had genomen.
Die student, het meisje op de trap, kwam uit Frankrijk. Al snel keken we meer naar elkaar dan de campus die we bezochten. De hele middag slenterden we samen rond en maakten we grapjes. Ik kleefde het etiket met mijn naam op haar trui, zij vertelde me honderduit over de stad waar ze vandaan kwam. Samen verzonnen we van de pot gerukte verhalen over medestudenten. Sinds dat moment waren we onafscheidelijk.
We gingen wekelijks met vrienden naar een echte Finse sauna, organiseerden een potluck met tien andere Erasmus-studenten, reisden samen naar Sint-Petersburg. Ook toen we nadien terugkeerden naar ons eigen land bleven we een koppel. Zij ging naar Parijs, ik eerst naar Gent en later naar Amsterdam. Maandelijks zagen we elkaar voor een weekend op een plek in Europa.
Januari 2015 — Parijs/Amsterdam
De beelden op mijn scherm en netvlies herhaalden steeds opnieuw. Een gewonde agent ligt op straat, terwijl twee zwaarbewapende mannen op hem aflopen. Hij draait zijn gezicht naar z’n belagers en steekt een hand op, maar nog voor hij iets kan roepen wordt een kogel door zijn hoofd geschoten. De algoritmes van Twitter waren te traag om te vermijden dat de video’s van de aanslag in Parijs eindeloos gedeeld en bekeken werden.
Het team van doelwit Charlie Hebdo zou later onderdak vinden op de redactie van Libération, waar ik enkele weken eerder nog met mijn baas Alexander op bezoek was geweest. Een van de meest bijzondere gebouwen die we ooit bezocht hadden.
Twee dagen na die eerste aanslag die de hele wereld schokte, vond er een ander incident plaats. In…